Puerto Madryn

Zondag 23 december zijn we vanuit Buenos Aires, na eerst de boot vanuit Colonia te hebben genomen, met de nachtbus naar Puerto Madryn gegaan. De grensovergang verliep trouwens soepeltjes: Uruguay-uit gaf het paspoort door aan Argentinië-in en de bevriende mannen waren ook grappen aan het maken.  
Puerto Madryn ligt ongeveer 1400 km ten zuiden van Buenos Aires, aan de kust, ongeveer 20 uur met de bus, maar de rit was prima te doen: de stoelen zijn net bedden in zo'n bus en je krijgt er ook eten bij, best lux dus.

We kwamen aan op kerstavond, wat iedereen met familie blijkt te vieren. Gelukkig hadden we na de busrit geluncht met een halve pizza, want 's avonds was alles dicht, geen eten meer te krijgen... (we zaten voor het eerst in een hotel, dus geen keuken...). Eerste kerstdag dreigde hetzelfde af te lopen, maar dat viel uiteindelijk mee! 's Ochtends was het uitgestorven (we denken dat iedereen in de kerk zat). De eerste tent die rond 15 uur openging was Bomke, de lokale ijssalon, wat waren we blij met onze 1/4 kg ijs! Heerlijk! Argentijnen zijn trouwens gek op ijs, er zijn echt ontzettend veel ijssalons. Ook werd het daarna weer drukker op straat en 's avonds hebben we zelfs nog ergens gezellig kunnen eten.  

Eerste kerstdag (en ook de enige gelukkig, tweede kerstdag no existe aca), begon met veel regen en toen dat was opgehouden, windkracht 7. Haha opnieuw coupe Atlantico! Maar dat kwam ook doordat we ondanks weer en wind een lange strandwandeling hebben gemaakt.  

26 december zijn we naar het nationaal park Península Valdés geweest, samen met 5 andere toeristen in een busje. Openbaar vervoer komt daar nauwelijks en het is toch 175 km vanaf hier. Het nationale park bestaat uit een isthmus met aan de linker zijde een baai (Golfo San Jose) en aan de rechter zijde een baai (Golfo Nuevo) met daarachter een schiereiland. Als het links eb is, is het rechts vloed en andersom (waarbij het hoogteverschil dan 6 meter is). Gelukkig is het een nationaal park en bouwen ze geen waterkrachtcentrale: de natuur zou veel schade ondervinden van de 5 graden temperatuurverschil in het water tussen links en rechts.  

We hadden wel pech, de laatste van de 1500 walvissen die hier zitten, was 8 dagen geleden vertrokken naar Antarctica. Ik kan me voorstellen dat het heel leuk is om met een boot de baai op te gaan als ze er wel zijn, want zo groot is de baai niet. Maar wie weet reizen we ze achterna...  

Maar we hebben wel genoten van alle mooie uitzichten, het is een prachtige kust. Ook hebben we bij Punta Piramide een mooie wandeling gemaakt over de rotskust. Doordat dit gedeelte vroeger onder water heeft gelegen en door ijstijd ed zitten er allemaal schelpen vastgebakken in de rotsen, heel bijzonder.

Op het schiereiland hebben we veel verschillende beesten gezien: veel guanaco's (voorouder van de lama, spugen ook met een geweldige precizie, precies tussen de ogen), peludo's (schildpadachtige met een schattig kopje), nandu's (soort emau, kleine struisvogel) en ook weer de lobos (zijn zeeleeuwen, haha wij hadden het eerst over zeewolven, is namelijk letterlijk vertaald, we vonden ze zo klein, maar blijkt dat alleen de jongere beesten snel moe zijn en veel uitrusten op de kade...). Verder veel zeeolifanten; we dachten dat de zeeleeuwen simpele zielen waren, maar dat is niets vergeleken bij de grijze zeeolifant. Die liggen als worsten op het strand, verplaatsen zich ook zo voort en doen helemaal niets! Onder water schijnen ze het des te beter te doen, ze kunnen wel 1.5 km diep duiken en kunnen wel 1-2 uur onder water blijven. Ook hebben we voor het eerst een kleine kolonie Patagonische pinguins gezien. Ze zijn zooo leuk!!  

Daarom hadden we besloten om nog een toeristentripje te doen. Vandaag zijn we met een luxe auto met nog 2 Italianen naar Punta Tombo gegaan, 190 km vanaf Puerto Madryn naar het zuiden. Daar is namelijk de grootste pinguinkolonie van Zuid-Amerika met een half tot 1 miljoen Patagonische pinguins (te herkennen aan de 2 zwarte streepjes in de hals). Je kunt je ogen niet geloven! Zulke leuke dieren zijn het!! En zo veel ook! We hadden ook geluk dat de eieren in november uit zijn gekomen. De keizerspinguin legt slechts 1 ei (zie mijn favoriete natuurfilm: March of the penguins), maar de Patagonische legt er 2 omdat 40% van de jongen het niet haalt. Ook deze pinguins zijn monogaam en hebben een sterke familieband, ze blijven ook met hun gezin bij het nest, vader en moeder zorgen even veel voor de jongen. Maar er is ook veel bedrijvigheid, ze lopen steeds naar zee om vis te vangen, wat ze vervolgens opbraken en aan hun kleintjes geven. Ze zijn 8 maanden hier en 4 maanden van het jaar in het zuiden van Brazilië, en die reis maken ze zo'n 30x, want zo oud worden ze. We hebben uren genoten van de pinguins, er is een pad aangelegd waarbinnen je mag lopen, je ziet ze van heel dichtbij en ze zijn niet bang, lopen ook vaak over het pad, superleuk!!  

Morgen reizen we door naar Punta Arenas in Chili en 2 januari gaan we met een vrachtboot door de fjorden en het Beagle channel naar Puerto Williams, een boottocht van 28 uur die heel mooi schijnt te zijn. Puerto Williams ligt op Tierra del Fuego (vuurland) en is de zuidelijkste haven van de wereld, ben benieuwd of het ook fin del mundo is. We hebben er veel zin in!