Paraguay en Iguazu

Vorige week zijn we kortdurend door Paraguay gereisd, op weg naar Iguazu. Omdat 'je er dan toch bent', zijn we er een paar dagen gebleven. Paraguay is veruit het armste land waar we tot nu toe geweest zijn met opvallend grote verschillen tussen arme en rijke mensen. Je ziet er grote auto's en huizen terwijl de talloze straatverkopers (ook veel bejaarden) en schoenenpoetsende kinderen een straat verderop lopen. We hebben overigens wel genoten van de bananen, op straat gekocht, dat dan weer wel, waar we er 4 voor 18 eurocent kochten (ongetwijfeld betaal je als gringo ook nog eens het dubbele tarief, dus kun je nagaan). Ook hebben we er heerlijke chipa's gegeten (broodje uit de oven met kaas met ook maismeel).

Paraguay heeft eigenlijk geen interessante geschiedenis, cultuur, of natuur (of wij hebben iets gemist natuurlijk). Wel is het land trots op hun door Unesco erkende werelderfgoed ruines. Rond 1600 zijn er Joodse missionarissen geweest, die binnen 100 jaar weer verdreven werden (jaloezie). Deze mensen hebben mooie, maar ingestorte bouwwerken achtergelaten, die we bezocht hebben. Wat ons ook opviel daar waren de vele 'nazi's': heel veel oude Duitsers en Oostenrijkers; we realizeren ons wel dat ons vooroordeel niet hoeft te kloppen, maar opvallend was het wel.

Na Paraguay zijn we (via een klein stukje Brazilië), doorgereisd naar Puerto Iguazu in Argentinië. We hebben eerst de Braziliaanse kant van de immens grote watervallen bezocht. Het is een erg brede rivier van meer dan een kilometer, waar per seconde 1750 m3 water 80-210 meter naar beneden stort. Dat is meer dan 22x zoveel water als wat Daan en ik per jaar gebruiken! Echt ongelooflijk met wat voor geweld dat gepaard gaat!

In Brazilië zie je meer een overzicht van de watervallen en in Argentinië 'beleef' je de watervallen meer, daar zijn veel wandelpaden en kom je veel dichterbij. Het gebied hier is regenwoud en er leven allerlei dieren. Bij uitstappen aan de Braziliaanse kant kwamen we meteen een groep coati's tegen. Ik weet niet hoe ze in Nederland heten, maar het een klein beest van ik schat 10-15 kg met 4 poten, scherpe nagels, een wasbeerstaart en een miereneterneus. Ze komen dichtbij de toeristen op zoek naar eten. Ik was er superbang voor, ze kunnen bijten en hondsdolheid hebben..... Verder zitten er veel mooi gekleurde vogels, vooral de toekans vonden we mooi en hebben we van heel dichtbij kunnen bekijken. Ook de vele mooi gekleurde vlinders waren leuk om te zien. Ze komen altijd op Daan af en blijven op zijn handen en hoofd zitten. Waarschijnlijk heeft hij aggressief zweet met veel zout erin, zijn trouwring is er ook al helemaal zwart van uitgeslagen.

Aan de Argentijnse zijde zijn we met een bootje ook onder de watervallen geweest. Wederom erg spannend, haha, Daan is er nog doof van ;-). Wij zaten namelijk helemaal voorin het bootje en het water komt met zoveel kracht naar beneden dat je denkt dat je geen lucht meer krijgt.... Dan roept de hele boot ook nog eens: "una mas!" en dan ga je nog een keer... Daarna waren we uiteraard helemaal doorweekt, minder erg op een moment dat het hard regent en onweert (maar dan wel erg koud!).

Op foto's kun je moeilijk vastleggen hoe indrukwekkend zo'n natuurverschijnsel is, maar we hebben een poging gewaagd. Vanmiddag hopen we de nachtbus naar Campo Grande in Brazilië te nemen om vanuit daar de Pantanal te gaan bezoeken.